ارسال عکسهای فضاپیمای ناسا از «مشتری» پس از ارتباط مجدد با زمین
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۹۸۲۶۱
فضاپیمای ناسا که پیشتر ارتباط آن با زمین قطع شده بود، پس از برقراری مجدد ارتباط، عکسهایی را از سیاره مشتری و قمر آن ارسال کرد.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از فوربس، عکسهایی که فضاپیمای ناسا موسوم به «جونو»(Juno) ثبت کرده است، زیبایی سیاره غولپیکر مشتری و قمر کوچک آن موسوم به «آیو»(Io) را نشان میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هنگامی که این فضاپیمای خورشیدی چهل و هفتمین گذر نزدیک خود از مشتری را در ۱۴ دسامبر انجام داد، تلاش کرد تا دادههای علمی خود را به ناسا انتقال دهد اما اتصال قطع شد.
پس از بازگشت اولیه تنها یک تصویر از قمر آتشفشانی آیو، بقیه اطلاعات خام در مورد آیو و مشتری در چهارم ژانویه به صورت آنلاین ظاهر شدند. گروهی از پردازشگرهای تصویر از آن زمان تاکنون، مجموعهای از تصاویر تماشایی را به صورت آنلاین پست کردهاند. کنترلکنندههای مأموریت در «آزمایشگاه پیشرانش جت»(JPL) ناسا، رایانه داخلی آن را دوباره راهاندازی کردند و فضاپیما را در حالت ایمن قرار دادند.
تصاویر جونو از آیو در حالی گرفته شدند که جونو ۴۰ هزار مایل دورتر بود. تصور میشود که این قمر، یک اقیانوس زیرزمینی از ماگما دارد. درست پیش از اینکه جونو به آیو نزدیک شود، طغیان فعالیتهای آتشفشانی آغاز شد.
آیو در یک کشمکش گرانشی دائمی با مشتری و سایر قمرهای بزرگ آن است؛ به طوری که در طول چرخش ۴۲ ساعته خود تغییر شکل میدهد. تصور بر این است که کشش و فشردگی مداوم باعث گرمای جزر و مدی میشود.
این پرواز از نزدیکی آیو، نخستین پرواز از ۹ پرواز جونو در چند سال آینده به شمار میرود که دو مورد از آنها فقط از ۱۵۰۰ کیلومتری خواهند بود.
«اسکات بولتون»(Scott Bolton)، پژوهشگر «موسسه تحقیقاتی جنوب غربی»(SwRI) در سن آنتونیو و پژوهشگر اصلی پروژه جونو گفت: ما واقعا هیجانزده هستیم که مأموریت گسترده جونو شامل مطالعه قمرهای مشتری است. با هر پرواز نزدیک، ما توانستهایم اطلاعات جدیدی را به دست آوریم. حسگرهای جونو برای مطالعه مشتری طراحی شدهاند اما ما از اینکه آنها با رصد قمرهای مشتری چقدر میتوانند وظایف مضاعف انجام دهند، هیجانزده شدهایم.
جونو در سال ۲۰۱۱ پرتاب شد و در سال ۲۰۱۶ به مشتری رسید. از آن زمان تاکنون، جونو ۴۷ پرواز از نزدیک مناطق قطبی این سیاره انجام داده که جدیدترین نمونه آن در دسامبر ۲۰۲۲ بوده است.
دو پرواز بسیار نزدیک جونو، در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳ و سوم فوریه ۲۰۲۴ انجام خواهند شد. جونو طی این دو پرواز، آتشفشانهای آیو و نحوه تعامل فورانهای آتشفشانی با مگنتوسفر و شفق قطبی قوی مشتری را مطالعه خواهد کرد.
این فضاپیما در مداری بسیار بیضوی قرار دارد که تنها هر پنج یا شش هفته یک بار به قمرهای مشتری و نواحی قطبی سیاره نزدیک میشود و این زمانی است که دوربین دو مگاپیکسلی خود را روشن میکند.
ماموریت جونو، مطالعه ترکیب، میدان مغناطیسی و مگنتوسفر مشتری، برای اندازهگیری آب موجود در جو و بادهای آن است. جونو، نحوه عملکرد جو مشتری و پیچیدگی و عدم تقارن میدان مغناطیسی آن را کشف کرده است. همچنین، جونو اندازه لکه سرخ بزرگ مشتری را که بیش از ۳۵۰ کیلومتر امتداد دارد، آشکار کرده است. این فضاپیما، لکه آبی بزرگ مشتری را نیز مورد مطالعه قرار داد که در نزدیکی استوای سیاره قرار دارد.
یافتههای جدید جونو در اکتبر سال ۲۰۲۱، نخستین نگاه سهبعدی را به نحوه عملکرد جو زیبا و خشن این سیاره غولپیکر در زیر لایههای بالایی ابرها ارائه کردند.
جونو، پروازهایی را نیز از نزدیکی قمرهای مشتری موسوم به «اروپا»(Europa) و «گانیمد»(Ganymede) انجام داده و دادههای علمی را در مورد آنها ارسال کرده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: فضاپیمای جونو ، مشتری ، قمر آیو ، ناسا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: فضاپیمای جونو مشتری قمر آیو ناسا قمرهای مشتری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۹۸۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان مغناطیسی زمین ۳.۷ میلیارد ساله است
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد و موسسه فناوری ماساچوست (MIT) سابقهای از میدان مغناطیسی زمین را کشف کردهاند که قدمت آن به ۳.۷ میلیارد سال قبل میرسد.
در مورد منشاء میدان مغناطیسی سیاره زمین که ساکنان خود را از بمباران بیامان ذرات باردار ساطع شده از خورشید محافظت میکند، بحثهای مختلف و بلند مدتی وجود دارد.
بدون سپر محافظ زمین که همان میدان مغناطیسی آن است، ذرات باردار یا باد خورشیدی، جو زمین را از بین میبردند.
پژوهشگران برای تعیین زمان شکلگیری میدان مغناطیسی زمین، سنگهای باستانی حاوی آهن را در منطقه ایسوآ (Isua) واقع در گرینلند بررسی کردند.
یافتن شواهدی از منشاء میدان مغناطیسی
بازسازی میدان مغناطیسی زمین تا به امروز چالش برانگیز بوده است، زیرا فرآیندهای مختلف زمینشناسی معمولا نشانههای حفظ شده را تغییر میدهند.
جالب اینجاست که کمربند بالاپوستهای (Supracrustal Belt) ایسوآ استثناهایی دارد. این کمربند بر پایه یک پوسته قارهای قوی تشکیل شده است که سنگها را از فعالیتهای زمینساختی شدید و تغییر شکل محافظت میکند.
سنگهایی که در این منطقه یافت میشوند رازهایی درباره استحکام و پایداری خود دارند. این به این دلیل است که ذرات آهن میتوانند مانند آهنرباهای ریز عمل کنند و شدت میدان مغناطیسی را در طول فرآیند تبلور سنگ حفظ کنند.
طبق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران، سنگهایی که قدمت آنها به ۳.۷ میلیارد سال پیش بازمیگردد، قدرت میدان مغناطیسی حداقل ۱۵ میکروتسلا داشتند. جالب اینجاست که این میزان شدت در مقایسه با امروزه که قدرت میدان مغناطیسی سنگهای امروزی ۳۰ میکروتسلا است، قابل توجه است.این کشف اولین تخمین از شدت میدان مغناطیسی زمین را ایجاد میکند.
کلر نیکولز پژوهشگر ارشد دانشگاه آکسفورد میگوید: استخراج سوابق قابل اعتماد از سنگهایی با این قدمت بسیار چالش برانگیز است و دیدن سیگنالهای مغناطیسی اولیه هنگامی که این نمونهها را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کردیم، واقعاً هیجانانگیز بود. این یک گام واقعاً مهم رو به جلو است، زیرا ما سعی میکنیم نقش میدان مغناطیسی باستانی را در زمان پیدایش حیات روی زمین تعیین کنیم.
احتمال محافظت از اشکال اولیه حیات
یافتهها نشان میدهند که میدان مغناطیسی زمین در طول میلیاردها سال نسبتاً ثابت مانده است. این ثبات، نقش مهمی در پیدایش و تکامل حیات در سیاره ما داشته است.
این تحقیقات همچنین نشان میدهد که باد خورشیدی احتمالاً در دوران باستان بسیار قویتر بوده است. با گذشت زمان، تقویت میدان مغناطیسی زمین ممکن است سطح زمین را از باد خورشیدی محافظت کند.
در نتیجه، اشکال اولیه حیات میتوانستند امنیت موجود در اقیانوسها را رها کرده و به سطح مهاجرت کنند.علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهد که ممکن است بر توسعه جو ما نیز تأثیر گذاشته باشد.
این امر توسط انجماد هسته آهنی مایع زمین هدایت میشود. با این حال، تخمین زده میشود که هسته زمین تنها یک میلیارد سال پیش شروع به سخت شدن کرده است که به این معنی است که فرآیندهای مختلفی قبل از این مرحله وجود داشته است.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است: درک بهتر قدرت باستانی و تغییرپذیری میدان مغناطیسی زمین به ما کمک میکند تا تعیین کنیم که آیا میدانهای مغناطیسی سیارهای برای میزبانی حیات در سطح سیاره و نقش آنها در تکامل اتمسفر، حیاتی هستند یا خیر.
این یافتهها در مجله Geophysical Research منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم